Soğuk bi' gündü, içim üşüdü Yollar kapadı sana gelişlerimi Zor bi' gündü, yüreğim anladı Zaman aldı bana dönüşlerini
Hiç oldu mu sana da? Kesildin mi paramparça? Acıdı mı canın, sustun mu? Kalbin tuhaf bi' boşlukta Yine de dimdik ayakta Durdun ama yoruldun mu?
Hiç küstün mü dağa taşa? Ne sordun ne konuştun mu? Kapandın mı içine, duruldun mu? Yıkıldı mı duvarların? Savunmasız kaldın mı? Korktun mu belki de ilk defa?
Bu nasıl elveda? Bu nasıl bir veda? Ne zaman vedalaştık? Ne zaman sarıldık ki son defa?
Bu nasıl elveda? Bu nasıl, bu nasıl bir veda? Ne zaman vedalaştık? Ne zaman sarıldık ki son defa?
Ağır bi' gündü, omuzlarım düştü Bi' çocuk gibi kaldım ardında Nereye böyle bensiz gidişin? Böyle kararlı, böyle bir başına
Her şeyin bittiği yerde Gözlerin gelir aklıma Hüznüme konar bakışların Her gün aynı çıkmazlarda Ne eksilir ne azalır Büyür sensiz kalışlarım
"Zaman ilaç olur", derler En tarifsiz acıların Ateş düştüğü yeri yakıyor Yürek yolun sonunda Sensiz, kendi başına Ne yaparsa yapsın acıyor
Bu nasıl elveda? Bu nasıl bir veda? Ne zaman vedalaştık? Ne zaman sarıldık ki son defa?
Bu nasıl elveda? Bu nasıl, bu nasıl elveda? Ne zaman vedalaştık? Ne zaman sarıldık ki son defa?