Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar Ve ümitleri çiçeklerden acıları tarihlerden
Senin gibi benim gibi onlar da hep insandılar Ve sevgiye inandılar Ve saygıya inandılar Senin gibi benim gibi
Onlar biraz terkedilmiş Biraz küskün çocuktular Sanki biraz incitilmiş Sanki yetersiz sevilmiş Sanki utandılar kavgadan ve sustular
Öp incilenen gözyaşları Kurusun inançlarımda Sene bin dokuz yüz kırk beş
Onlar da hep insandılar Ve sevgiye inandılar Ve saygıya inandılar Senin gibi benim gibi
Asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar
Gel asırlardan uzan da tut ellerimi sımsıcak Yoksa bendeki çocuk da böyle çaresiz kalacak Öfke ile beslenen çocuklar yalnızdırlar